γράφει ο

Βύρων Δημητριάδης

 

“...Η συμφωνία του Θεού με τον Αβραάμ ήταν σαφής: Αν ευλογήσεις το Ισραήλ θα σε ευλογήσω, αν καταραστείς το Ισραήλ θα σε καταραστώ...”. Είναι Ρεπουμπλικάνος βουλευτής που απήγγειλε το χωρίο από τη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης κατά την “εξέταση” της Προέδρου του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Νεμάτ Σαφίκ (Αιγυπτιακής καταγωγής) στη δημόσια ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων όπου ανακρίθηκε από την ακροδεξιά γερουσιαστή Ελίζ Στέφανικ και τους ομοϊδεάτες της “...για το πρόβλημα του αντισημιτισμού στο Κολούμπια...”.

 

“...Θέλετε το Κολούμπια να είναι καταραμένο από τον Θεό;...” ρώτησε την Πρόεδρο!!!

 

“... Οι νέοι -συνέχισε- κατηχούνται απ' αυτούς τους καθηγητές που πιστεύουν αυτά τα πράγματα (εναντίον του Ισραήλ) και δεν έχουν ιδέα πως θα τους καταραστεί ο Θεός, ο Θεός της Βίβλου, ο Θεός που προστατεύει τη σημαία μας...”.

 

Κατηγορούμενη πως ανέχεται φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις φοιτητών και, κυρίως, την ακαδημαϊκή πολεμική ορισμένων Πανεπιστημιακών κατά του Ισραήλ, η Σαφίκ, έσπευσε να συμμορφωθεί εφ' όλης της ύλης ξεκαθαρίζοντας πως ήδη έχει αποβάλει 15 φοιτητές λόγω φρονημάτων, απαγόρευσε την παρουσία δύο φιλοπαλαιστινιακών οργανώσεων (“Φοιτητές για Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” και “Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη”), δεν πρόκειται να ανανεώσει τη σύμβαση ενός καθηγητή και θα επανεξετάσει κάποιους άλλους.

 

Στρη συνέχεια, καταπατώντας το καταστατικό του Πανεπιστημίου, παρακάμπτει την απόφαση της Συγκλήτου και, για πρώτη φορά, τα τελευταία 50 χρόνια αποφασίζει να ζητήσει την επέμβαση της αστυνομίας και τη βίαιη απομάκρυνση των φοιτητών χαρακτηρίζοντάς τους “clear and present danger” (άμεσος κίνδυνος: ο χαρακτηρισμός αυτός επιτρέπει τον περιορισμό κάποιου δικαιώματος, όπως το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης), παρά την παραδοχή της αστυνομίας ότι ήταν φιλειρηνικοί.

 

Στις μεγάλες αμερικάνικες πανεπιστημιουπόλεις οι κινητοποιήσεις φοιτητών υπέρ της Παλαιστίνης και κατά της γενοκτονικής εθνοκάθαρσης που επιχειρεί η κυβέρνηση των νεοναζιστών του Ισραήλ, έχουν προκαλέσει σφοδρότατες αντιδράσεις όχι μόνο από το ισχυρότατο Ισραηλινό λόμπι και τα μεγάλα αμερικάνικα δίκτυα ενημέρωσης αλλά και από αρκετούς οικονομικούς χορηγούς των Πανεπιστημίων, οι οποίοι θεωρούν κάθε αντίδραση στην πολιτική του Ισραήλ αντισημιτική και αντίθετη προς τα αμερικάνικα συμφέροντα.

 

Στο Χάρβαρντ, για παράδειγμα, αρκετοί διευθύνοντες σύμβουλοι μεγάλων επιχειρήσεων και βαθύπλουτοι χορηγοί που το χρηματοδοτούν, ζητώντας από την Πρόεδρό του να δημοσιεύσει τη λίστα με τα ονόματα των φοιτητών των οποίων οι οργανώσεις κινητοποιούνται υπέρ των Παλαιστινίων ώστε “...να διασφαλιστεί ότι καμιά από τις εταιρείες τους δεν θα προσλάβει ακούσια κάποιους απ' αυτούς που υποστηρίζουν τις ενέργειες των τρομοκρατών...”!!!

 

Μεταξύ αυτών είναι και ο Ken Griffin, ένας από τους πλουσιότερους επενδυτές του κόσμου, ο οποίος έχει ήδη δωρίσει περισσότερα από μισό δισεκατομμύριο δολάρια στο Χάρβαρντ, συμπεριλαμβανομένων 300 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο το 2023.

 

Παρομοίως στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια (Upenn) δύο πολυεκατομμυριούχοι προέτρεψαν τους χορηγούς να “...κλείσουν τα καρνέ των επιταγών τους...”, μέχρις ότου η ηγεσία του Πανεπιστημίου πάρει σαφή θέση υπέρ του Ισραήλ, με αποτέλεσμα τον εξαναγκασμό σε παραίτηση της Προέδρου του Πανεπιστημίου Λιζ Μαγκίλ στις 9/12/23.

 

Στις 2/1/24 αναγκάστηκε σε παραίτηση και η Κλοντίν Γκέι, η πρώτη μαύρη Πρόεδρος του Χάρβαρντ καθώς και η Πρόεδρος του ΜΙΤ Δρ. Σαλι Ανν Κορνμπλουθ (βλ: “Ιντιφάντα Παντού” στη “θασιακή” 6/2/24).

 

Ευτυχώς, θα έλεγε κάποιος που “ενημερώνεται” μόνο από τα φασιστοκάναλα, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμη χορηγοί για να επιβάλουν τις απόψεις τους εναντίον των κινητοποιήσεων των μελών της πανεπιστήμιας κοινότητας.

 

Έχουμε, όμως, το διάβημα που πραγματοποίησε τον περασμένο Νοέμβρη το εγχώριο κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο (ΚΙΣ) στον υπουργό Παιδείας τον Πιερρακάκη ζητώντας του να πατάξει τον “αντισημιτισμό” της ΟΛΜΕ, όταν αυτή καταδίκασε με ανακοίνωσή της (1/11) τη “...συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή των Παλαιστινιακών εδαφών εδώ και 10ετίες από το Ισραήλ...” και όσα αυτή συνεπάγεται (“...διαρκής εξόντωση αμάχων και παιδιών, απαράδεκτοι εποικισμοί και καθημερινοί εξευτελισμοί...”), καλώντας τα μέλη της “...να συμμετέχουν σε όλες τις δράσεις και κινητοποιήσεις που γίνονται σε ένδειξη αλληλεγγύης στον επί 10ετίες δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης...” και “...να διοργανώσουν δράσεις αλληλεγγύης (εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις κλπ) στην Παλαιστίνη σε συνεργασία με μαθητικά συμβούλια και συλλόγους γονέων και κηδεμόνων...”.

 

Σύμφωνα με το ΚΙΣ (7/11) η διεθνιστική αυτή ανακοίνωση “...Χρησιμοποιεί την ίδια επιχειρηματολογία της Χαμάς που επιδιώκει την καταστροφή του Ισραήλ και τη δολοφονία Εβραίων όπου κι αν βρίσκονται... Αποτυπώνεται στο κείμενο αυτό η προπαγάνδα της Χαμάς προκειμένου να εμβαθύνει και να διευρύνει το μίσος κατά του Ισραήλ και των Εβραίων στη νέα γενιά Παλαιστινίων της Γάζας...”.

 

Βλέπουμε ένα ΚΙΣ στην ίδια γραμμή “άμυνας” με αυτή που χρησιμοποίησε ο ακροδεξιός Ρεπουμπλικάνος βουλευτής στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ!!!

 

Ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης έσπευσε ν' αναρτήσει στο διαδίκτυο δήλωση στην οποία καταδικάζει, εμμέσως πλην σαφώς, την ΟΛΜΕ: “...Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι το να ποδηγετεί την ελεύθερη σκέψη των μαθητών, ούτε το να τους ξεχωρίζει ανάλογα με το φύλο, την καταγωγή, το θρήσκευμα ή όποιο άλλο στοιχείο ταυτότητας. Σίγουρα, επίσης, δεν είναι το να διακρίνει τα θύματα της τρομοκρατίας ή ενός πολέμου σε αθώους και ενόχους...”!!!

 

Ευαγγελιζόμενος την απαλλαγή του ελληνικού σχολείου “...από τις λογικές και το λεξιλόγιο του χθες...” (που εκπροσωπεί προφανώς η αλληλεγγύη των εκπαιδευτικών στους Παλαιστίνιους), ο υπουργός προανήγγειλε έτσι “...ένα εθνικό σχέδιο για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού... (...) καλλιεργώντας ασφαλώς την Ισλαμοφοβία και κάθε φοβία.

 

Πριν από τη σύγκριση -ασφαλώς- του “καταραμένου από τον Θεό της Βίβλου Κολούμπια” με το “Εθνικό Σχέδιο για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού” που σήμερα κατέληξε να κρύβει τον σιωνισμό που βάλθηκε, λες, να αποδείξει πως ο ναζισμός δεν είναι προνόμιο μόνο των Γερμανών.

 

Η σύγκριση των “καταραμένων από τον Θεό της Βίβλου νέων” με την “ποδηγετημένη ελεύθερη σκέψη των μαθητών” που φέρνει σε αντιπαράθεση τον “ρόλο του σχολείου” με την “ελεύθερη σκέψη των μαθητών”, οδηγεί, από τα πράγματα, σε μια εφιαλτική σύγκριση τότε που οι ναζί παραποιούσαν την σκέψη του Καντ ώστε να εμφανίσουν τη φιλοσοφία του ως θεμέλιο του Εθνικοσοσιαλισμού.

 

Έτσι, ενώ ο Καντ δεν παύει να επιμένει στην εκπαίδευση ως μέσο για να φτάσει ο άνθρωπος στην ανθρωπινότητά του και το ηθικό υποκείμενο στην ηθικότητά του, ο ναζισμός θεωρεί ότι η ηθική είναι ένστικτο, δηλαδή ότι η ηθική συνείδηση στον άνθρωπο δεν είναι επίκτητη αλλά έμφυτη: “...Η φύση είναι αυτή που του δίνει τη συνείδηση της κοινότητας, τη συνείδηση ενός καθήκοντος προς την κοινότητα εντός της οποίας έχει γεννηθεί...”.

 

Κάπως έτσι η κατηγορική προσταγή του Καντ μετατράπηκε σε κατηγορική προσταγή του πράττειν στο Τρίτο Ράιχ: “πράττε με τέτοιον τρόπο ώστε ο Φύρερ αν γνώριζε την πράξη σου, να την ενέκρινε -γράφει ο Ιστορικός Γιοάν Σαπουτό στο βιβλίο του “Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ”.

 

Δυστυχώς σήμερα που ο ναζισμός εμφανίζεται διεθνοποιημένος ως Οικονομία της Αγοράς, ο “Φύρερ” είναι ένας συλλογικός οικονομικός δολοφόνος με πολλά ονόματα όπως, για παράδειγμα, Πούτιν, Μπάιντεν, Νετανιάχου, Σουλτς... ακόμα και ο δικός μας ο Μητσοτάρχης... τέτοιος είναι.